Pura vida
22 augustus 2016 - Alajuela, Costa Rica
15-08:
De dag is aangebroken: we gaan de concepcion (vulkaan van 1600+ m hoog) beklimmen. We horen van diverse mensen dat de heenweg ongeveer 8 uur zal innemen. Dit is natuurlijk geen optie, dus wij proberen het sneller te doen. We vertrekken om 06.00 uur, zodat we de hele dag hebben. Na een best zware tocht komen we halverwege de vulkaan aan. Het is bewolkt en je hebt totaal geen uitzicht. Na lang twijfelen beslissen we toch door te klimmen naar de top, ookal weten we dat het uitzicht niet zal verbeteren. Als we nu stoppen, hebben we dit ook voor niks gedaan. De eerste helft was lopend door de jungle, maar de tweede helft was omhoog klauteren op rotsblokken (vaak losliggend). Na 4 uur geklommen te hebben komen we aan op de top van de vulkaan. Best netjes, in de helft van de tijd als 'gepland' stond. Maar uiteraard, geen view. Je ziet alleen wolken en wat balen wij zeg. We hebben de vulkaan voor ons gevoel voor niks beklommen. We gaan weer naar beneden en het begint te regenen en onweren. Alle rotsen worden glad en je weet niet welke rotsen vastliggen en welke niet. Wat een drama is dit. Mijn humeur begint te veranderen en een paar valpartijen, schaafwonden en blauwe plekken later komen we weer halverwege de vulkaan aan. Plotseling trekt de mist weg en we hebben uitzicht! Hier deden we het allemaal voor! Mooi, maar toch nog half chagrijnig door de walgelijke afdaling. Onze gids hielp ook niet echt mee, want het was een vervelend en handtastelijk ventje (ookal bedoelde die het goed). Elke keer wanneer je viel of uit gleed ' be carefull'. Ik denk dat ik die woorden wel 100 keer gehoord heb. Pf nu weet ik het wel hoor. Op de terugweg door de jungle zien we nog verschillende soorten aapjes (brulaapje en kapucijner aapje) en papegaaien. Super leuk om te zien en één aapje droeg een baby op haar rug. Eindelijk zat de tocht erop en terug in ons hostel mochten we met de lokale mensen mee eten. Super lief en heerlijke gegeten. In de avond maar vroeg gaan slapen, want we zijn kapot en zullen morgen wel spierpijn hebben.
Tip: als je de concepcion op gaat klimmen, dan weet je dat je niet zonder kleerscheren thuis komt. Draag goede schoenen en oude kleren.
16-08:
We verlaten het eiland weer, want we gaan surfen! Nja, surfen, ik ga een poging doen. We gaan met de taxi naar Madera (plaatsje aan de westkust, waar beginners en gevorderden kunnen surfen). Dat moet de ideale plek voor ons zijn. We komen rond 4 uur aan in ons hostel en aangezien de zon om 6 uur onder gaat, moeten we opschieten en kunnen we nog 2 uur surfen. 'Willen jullie les aangezien het je eerste keer is !?''. Nee, we nemen geen les, we willen het zelf proberen. Kijkend naar anderen en het proberen na te doen is ook een optie. Stoeiend, vechtend en stuiterend in het water probeer ik de eerste golfen te pakken. Wat ben ik slecht, maar wat is het mooi om met zonsondergang te surfen. Ondertussen is de avond aangebroken en gaan we met de 4 jongens die in onze kamer liggen uiteten. We eten bij een lokaal tentje naast ons hostel. Uiteraard is er keuze uit kip en beef met rijst en bonen. Elke dag weer rijst met bonen. Na ons buikje volgegeten te hebben gaan we de uitdaging aan om te poolen. Na het poolen spelen we nog een paar spelletjes kaart terwijl onze ogen gaan hangen. Bedtijd!
17-08:
Uitslapen? Nee, geen spraken van want de 4 jongens in de kamer maken ons wakker en gaan ons leren surfen. Op je bord springen en proberen maar. Ik snapte nooit waarom iedereen een shirt droeg tijdens het surfen, maar nu heb ik het zelf ondervonden. Bij het lig-staan moment schuif je met je buik over het bord, waardoor heel je buik open gaat liggen. Ik besluit niet meer zo eigenwijs te doen en ik neem een surfshirt van de jongens aan, terwijl mijn buik al vol wondjes zit. Ja, de volgende keer begin ik meteen met shirt. Na enkele uren gesurfd te hebben gaan we een rondje over de rotsen wandelen en komen we bij een mini cave uit. Na uitgerust te zijn gaan we weer surfen. Ik heb voor leren surfen te weinig geduld. Ik vond het super leuk om te doen, maar wat is het ook frustrerend als het niet lukt. Van al het surfen honger gekregen en we gaan met zijn alle weer bij hetzelfde tentje eten als gisteren. Uiteraard weer keuze uit rijst met kip/beef en bonen. Na ons buikje vol gegeten te hebben doen we nog een drankje bij het kampvuur op het strand en gaan we daarna lekker slapen.
18-08:
Jawel, de tijd vliegt en we moeten het surfgebied alweer verlaten. We moeten de grens over naar Costa Rica, want over 5 dagen moet ik weer op het vliegveld San Jose staan. We reizen met een meisje dat we kennen uit onze kamer en we gaan richting de grens. Cynthia en ik nemen de bus naar Miramar. Vanaf hier moeten we een taxi nemen, zodat we in Santa Elena uitkomen. Dit is een plaatsje gelegen bij Monteverde. de avond is aangebroken terwijl we aankomen. We vinden een hostel/pensioen voor 12 dollar per nacht incl. breakfast, gratis thee/koffie en boeken voor drie nachten.
19-08:
Vandaag hebben wij een tour geboekt door de jungle Curi-Kancha. We boeken er een gids bij, zodat wij wat wijzer worden van de diersoorten en boomsoorten. Super blij dat we met een gids zijn gegaan, want zij hebben een verrekijker bij zich, waardoor je de animals heel goed en helder kon bekijken. We lopen drie uur door de jungle en zien verschillende diersoorten, waaronder een slang, hummingbirds, een tucan en meerdere quatzals. Dit is erg bijzonder, ook voor Costa Rica. Helemaal gelukkig lopen we dan ook weer de jungle uit. In de avond boeken we nog even snel een nightwalk in de jungle van Monteverde, omdat we zo graag een sloth (luiaard) willen spotten. Tijdens de avondwandeling spotten we een olingo en we horen dat we geluk hebben dat we deze hebben mogen zien. Maar zo snel zijn wij niet te vreden, want we kwamen toch echt voor de sloth. Helaas deze niet meer kunnen vinden in de avond. Maar wat moet je doen als je iets wil zien!? Niet opgeven en het nogmaals proberen. Dus we boeken voor morgen dezelfde tour en gaan nogmaals op zoek naar de luiaard. Voor het slapen gaan neem ik een douche, en wat voor douche !? Een warme douche! De eerste in bijna een maand! Wauw, wat heb ik dit gemist.
20-08:
We hebben een drukke dag voor de boeg. Er staan drie jungletours gepland. In de ochtend gaan we naar de jungle van Santa Elena. We hebben twee uur de tijd,want daarna staat de volgende tour alweer gepland. We gaan het gebied zelf verkennen en lopen een rondje van ongeveer 3,5 km. Plotseling horen we iets breken in de struiken. We kijken op, terwijl we ons rot schrikken. Ongeveer 20 meter van ons vandaan zien we een groot wild zwijn, die ook schrikt en weg rent. Dat was nog eens een verrassing. In de middag is de activiteit 'zipeline' gepland. Tijdens de tour heb je 8 verschillende lijnen met onderandere canopy, superman en de tarzan swing. De canopy was niet zo spannend, maar je kon goed van het uitzicht genieten. De superman was al leuker, omdat je met je gezicht naar beneden de helling af gaat. Het hoogtepunt was wel de tarzan swing. Dit is een vrije val van 45 meter. Hoe gaaf! Net op tijd terug voor de laatste activiteit van vandaag 'the night walk' again.
De dag is aangebroken: we gaan de concepcion (vulkaan van 1600+ m hoog) beklimmen. We horen van diverse mensen dat de heenweg ongeveer 8 uur zal innemen. Dit is natuurlijk geen optie, dus wij proberen het sneller te doen. We vertrekken om 06.00 uur, zodat we de hele dag hebben. Na een best zware tocht komen we halverwege de vulkaan aan. Het is bewolkt en je hebt totaal geen uitzicht. Na lang twijfelen beslissen we toch door te klimmen naar de top, ookal weten we dat het uitzicht niet zal verbeteren. Als we nu stoppen, hebben we dit ook voor niks gedaan. De eerste helft was lopend door de jungle, maar de tweede helft was omhoog klauteren op rotsblokken (vaak losliggend). Na 4 uur geklommen te hebben komen we aan op de top van de vulkaan. Best netjes, in de helft van de tijd als 'gepland' stond. Maar uiteraard, geen view. Je ziet alleen wolken en wat balen wij zeg. We hebben de vulkaan voor ons gevoel voor niks beklommen. We gaan weer naar beneden en het begint te regenen en onweren. Alle rotsen worden glad en je weet niet welke rotsen vastliggen en welke niet. Wat een drama is dit. Mijn humeur begint te veranderen en een paar valpartijen, schaafwonden en blauwe plekken later komen we weer halverwege de vulkaan aan. Plotseling trekt de mist weg en we hebben uitzicht! Hier deden we het allemaal voor! Mooi, maar toch nog half chagrijnig door de walgelijke afdaling. Onze gids hielp ook niet echt mee, want het was een vervelend en handtastelijk ventje (ookal bedoelde die het goed). Elke keer wanneer je viel of uit gleed ' be carefull'. Ik denk dat ik die woorden wel 100 keer gehoord heb. Pf nu weet ik het wel hoor. Op de terugweg door de jungle zien we nog verschillende soorten aapjes (brulaapje en kapucijner aapje) en papegaaien. Super leuk om te zien en één aapje droeg een baby op haar rug. Eindelijk zat de tocht erop en terug in ons hostel mochten we met de lokale mensen mee eten. Super lief en heerlijke gegeten. In de avond maar vroeg gaan slapen, want we zijn kapot en zullen morgen wel spierpijn hebben.
Tip: als je de concepcion op gaat klimmen, dan weet je dat je niet zonder kleerscheren thuis komt. Draag goede schoenen en oude kleren.
16-08:
We verlaten het eiland weer, want we gaan surfen! Nja, surfen, ik ga een poging doen. We gaan met de taxi naar Madera (plaatsje aan de westkust, waar beginners en gevorderden kunnen surfen). Dat moet de ideale plek voor ons zijn. We komen rond 4 uur aan in ons hostel en aangezien de zon om 6 uur onder gaat, moeten we opschieten en kunnen we nog 2 uur surfen. 'Willen jullie les aangezien het je eerste keer is !?''. Nee, we nemen geen les, we willen het zelf proberen. Kijkend naar anderen en het proberen na te doen is ook een optie. Stoeiend, vechtend en stuiterend in het water probeer ik de eerste golfen te pakken. Wat ben ik slecht, maar wat is het mooi om met zonsondergang te surfen. Ondertussen is de avond aangebroken en gaan we met de 4 jongens die in onze kamer liggen uiteten. We eten bij een lokaal tentje naast ons hostel. Uiteraard is er keuze uit kip en beef met rijst en bonen. Elke dag weer rijst met bonen. Na ons buikje volgegeten te hebben gaan we de uitdaging aan om te poolen. Na het poolen spelen we nog een paar spelletjes kaart terwijl onze ogen gaan hangen. Bedtijd!
17-08:
Uitslapen? Nee, geen spraken van want de 4 jongens in de kamer maken ons wakker en gaan ons leren surfen. Op je bord springen en proberen maar. Ik snapte nooit waarom iedereen een shirt droeg tijdens het surfen, maar nu heb ik het zelf ondervonden. Bij het lig-staan moment schuif je met je buik over het bord, waardoor heel je buik open gaat liggen. Ik besluit niet meer zo eigenwijs te doen en ik neem een surfshirt van de jongens aan, terwijl mijn buik al vol wondjes zit. Ja, de volgende keer begin ik meteen met shirt. Na enkele uren gesurfd te hebben gaan we een rondje over de rotsen wandelen en komen we bij een mini cave uit. Na uitgerust te zijn gaan we weer surfen. Ik heb voor leren surfen te weinig geduld. Ik vond het super leuk om te doen, maar wat is het ook frustrerend als het niet lukt. Van al het surfen honger gekregen en we gaan met zijn alle weer bij hetzelfde tentje eten als gisteren. Uiteraard weer keuze uit rijst met kip/beef en bonen. Na ons buikje vol gegeten te hebben doen we nog een drankje bij het kampvuur op het strand en gaan we daarna lekker slapen.
18-08:
Jawel, de tijd vliegt en we moeten het surfgebied alweer verlaten. We moeten de grens over naar Costa Rica, want over 5 dagen moet ik weer op het vliegveld San Jose staan. We reizen met een meisje dat we kennen uit onze kamer en we gaan richting de grens. Cynthia en ik nemen de bus naar Miramar. Vanaf hier moeten we een taxi nemen, zodat we in Santa Elena uitkomen. Dit is een plaatsje gelegen bij Monteverde. de avond is aangebroken terwijl we aankomen. We vinden een hostel/pensioen voor 12 dollar per nacht incl. breakfast, gratis thee/koffie en boeken voor drie nachten.
19-08:
Vandaag hebben wij een tour geboekt door de jungle Curi-Kancha. We boeken er een gids bij, zodat wij wat wijzer worden van de diersoorten en boomsoorten. Super blij dat we met een gids zijn gegaan, want zij hebben een verrekijker bij zich, waardoor je de animals heel goed en helder kon bekijken. We lopen drie uur door de jungle en zien verschillende diersoorten, waaronder een slang, hummingbirds, een tucan en meerdere quatzals. Dit is erg bijzonder, ook voor Costa Rica. Helemaal gelukkig lopen we dan ook weer de jungle uit. In de avond boeken we nog even snel een nightwalk in de jungle van Monteverde, omdat we zo graag een sloth (luiaard) willen spotten. Tijdens de avondwandeling spotten we een olingo en we horen dat we geluk hebben dat we deze hebben mogen zien. Maar zo snel zijn wij niet te vreden, want we kwamen toch echt voor de sloth. Helaas deze niet meer kunnen vinden in de avond. Maar wat moet je doen als je iets wil zien!? Niet opgeven en het nogmaals proberen. Dus we boeken voor morgen dezelfde tour en gaan nogmaals op zoek naar de luiaard. Voor het slapen gaan neem ik een douche, en wat voor douche !? Een warme douche! De eerste in bijna een maand! Wauw, wat heb ik dit gemist.
20-08:
We hebben een drukke dag voor de boeg. Er staan drie jungletours gepland. In de ochtend gaan we naar de jungle van Santa Elena. We hebben twee uur de tijd,want daarna staat de volgende tour alweer gepland. We gaan het gebied zelf verkennen en lopen een rondje van ongeveer 3,5 km. Plotseling horen we iets breken in de struiken. We kijken op, terwijl we ons rot schrikken. Ongeveer 20 meter van ons vandaan zien we een groot wild zwijn, die ook schrikt en weg rent. Dat was nog eens een verrassing. In de middag is de activiteit 'zipeline' gepland. Tijdens de tour heb je 8 verschillende lijnen met onderandere canopy, superman en de tarzan swing. De canopy was niet zo spannend, maar je kon goed van het uitzicht genieten. De superman was al leuker, omdat je met je gezicht naar beneden de helling af gaat. Het hoogtepunt was wel de tarzan swing. Dit is een vrije val van 45 meter. Hoe gaaf! Net op tijd terug voor de laatste activiteit van vandaag 'the night walk' again.
